8/22
ze weven de lucht
met klanken blauw
zweven hun liederen
boven ochtenddauw
hun vleugels wieken
in pieken en dalen
golven van vreugde
en oude verhalen
ze dragen de ouden
uit gouden sferen
op de wervelwind
onder hun veren
ze weven mijn adem
met leven en woorden
ik ben niet verloren
ik hoor ergens thuis
ze spreken van binnen
in zinnen en zo maar weten
niet te begrijpen
en niet te vergeten
ze geven mij bodem
steeds even houvast
terwijl ik tast in 't donker
tot het allemaal past
- Author
- Inspirell
- Posted on
- Sunday 25 November 2018
- Keywords
- Worden Wie Ik Ben
- Albums
- Visits
- 489
- Rating score
- no rating
- Rate this photo